Mooie verhalen schrijven, die mensen echt raken. Dat is de drijfveer van veel journalisten. Sommige onderwerpen lenen zich er cynisch genoeg heel goed voor. En desondanks merk je toch dat het gros van de mensen die verhalen leest en daarna toch weer doorgaat met het eigen leven. Twee verhalen, die mij raakten, wil ik hier voor het voetlicht brengen.

Het eerste verhaal is eigenlijk een reeks. Het gaat om een serie van Jesssica Maas en Peter Schong (De Persdienst) over Fort Europa. Correspondente Jessica Maas reisde 10.000 kilometer langs de routes die vluchtende Syriërs gebruiken in een poging om Europa binnen te komen. Het werd een longread met alles erop en eraan. Deze longread is inmiddels genomineerd voor de prijs voor de beste storytelling van de vereniging online journalisten Nederland.

De NOS kwam met een ander opvallend verhaal. Een studente redt duizenden vluchtelingen door haar mobiele nummer op de juiste plek achter te laten. Ik kreeg kippenvel van dit verhaal . Ongelooflijk dat je als jonge meid bereid bent om zo te helpen. Om je zo belangeloos in te zetten. ,,Vaak slaap je dagen niet”, vertelt ze. ,,Maar mijn leven stelde niet veel voor tegenover dat van duizenden anderen”.