Ik ben nog lang niet met vakantie. Dat is dus niet de reden dat het hier stil is geweest. Integendeel. Nadat ik eerst de bulk nakijkwerk had gedaan, lagen er andere uitdagingen op mijn pad. De sportredactie van de krant leek het wel uitdagend als ik met een topsporter uit de regio op pad zou gaan. En nee, paardrijden mocht het niet worden ;-(

Dus maar voor veldrijden gekozen. Ik had nog nooit van het bestaan van die sport gehoord, dus ik maakte redelijk relaxed de afspraak met Bianca van den Hoek, die vorig jaar de internationale top tien binnenreed. Die ontspannen houding bleef ik houden, totdat wielrenfans uit mijn omgeving me ervan verzekerden dat veldrijden echt super zwaar is en dat het maar de vraag is of ik dat zonder kleerscheuren zou volbrengen.

In een tijd van dalende oplages moet je bereid zijn voor de krant tot het gaatje te gaan, dus ik besloot me niet laf terug te trekken. Het werd een overgetelijke ervaring. Een adrenalinekick van hier tot Tokyo. Binnenkort komt het verhaal in de krant. Inclusief het moment dat ik met dichtgeschroefde keel bovenop een heuvel stond en mijn rechterbeen vervaarlijk begon te trillen.

Voor mijn trouwe volgers hier alvast een foto van de opluchting achteraf. Ik hoop dat ik de lezers van de krant een plezier doe met mijn ‘ego-document’/participerende journalistiek. Zelf denk ik dat dit soort verhalen en mooie doorwrochte achtergrondverhalen de reden zullen zijn dat mensen kranten digitaal of op papier zullen blijven lezen. Of zie ik dat te zonnig?