De Amerikaans-Griekse Arianna Huffington is een laatbloeier. Misschien is dat wel hetgeen wat me in haar aanspreekt, want ergens geeft je dat het gevoel dat je zelf ook kunt bereiken wat zij bereikt heeft. Ze is 65 jaar en tien jaar geleden startte ze met haar inmiddels enorm succesvolle blog Huffington Post. Dat succes heeft wel een prijs, vertelt ze in haar boek “Het nieuwe Succes – een toekomst vol kracht, wijsheid en evenwicht”.

Twee jaar nadat ze haar blog begon, kwam ze op de vloer van haar kantoor aan huis bij in een plas van haar eigen bloed. Ze was van pure uitputting en slaaptekort van haar stoel gevallen en had haar hoofd tegen een hoek van haar bureau gestoten. Het resultaat was een gebroken jukbeen en een gescheurde oogkas. Ze vroeg zich af: is dit het leven dat ik wilde leiden? Wat is de waarde van mijn succes?

Ze ontdekte dat er vier belangrijke pijlers zijn, die de succesmaatstaf zouden moeten bepalen: welzijn, wijsheid, verwondering en vrijgevigheid. ,,Onze huidige definitie van succes is niet alleen onvolledig, maar ook niet oneindig vol te houden. De stress waaraan we onszelf blootstellen om hogerop te komen, is niet alleen slecht voor onze gezondheid”, meent Huffington, ,,maar ondermijnt ook onze creativiteit, onze productiviteit en ons vermogen om beslissingen te nemen”.

Ik ben nog bezig in het boek, maar hierbij alvast vijf lessen die ik leerde van Arianna Huffington.

1. Het is nooit te laat om met een blog te beginnen en die succesvol te laten worden.
2. De grote misvatting in onze definitie van succes is de overtuiging dat overwerken  de weg is naar betere prestaties en uitzonderlijke resultaten.
3. Creativiteit, vindingrijkheid, zelfvertrouwen, leiderschap en besluitvaardigheid kunnen allemaal verbeterd worden met voldoende slaap.
4. Problemen worden opgelost door wandelen. Solvitur ambulando (Diogenes)
5. iParadox: onze smartphones blokkeren de weg naar wijsheid.

In een volgende blog wil ik het hebben over Arianna’s visie op sociale media. Juist van. iemand die een mediabedrijf runt, is het opmerkelijk dat ze zich daar in een drietal bladzijden behoorlijk kritisch over uitlaat. Wordt vervolgd dus.