Het was in de paardensport een redelijk dramatisch weekend. Twee gebeurtenissen op het Europees Kampioenschap in Aken bepaalden de  headlines in de media. De blessure van tophengst Totilas en de diskwalificatie van Undercover (het paard waarop Edward Gal rijdt). En net als bij voetbal, heeft iedereen (leek en professional) er een mening over.

Twee observaties van een paardenminnende leek:

1. De verwachtingen rond Totilas waren te hoog. Eigenlijk kon de huidige berijder, Matthias Rath, het toch nooit goed doen. Iedereen vond namelijk dat Totilas nooit bij Edward Gal weggehaald had mogen worden en dat alleen Edward en Totilas een gouden koppel vormden. Dat wist Matthias Rath, dat voelde het paard ook.
2. Is het eigenlijk niet heel logisch, dat na de beroerde start van Totilas (hij liep heel onzuiver met zijn achterbenen, vooral aan het linkerbeen was dat te zien), het ook misging in de ring met Edward en zijn huidige paard Glock’s Undercover? Misschien is het psychologie van de koude grond, maar ik kan me voorstellen dat de blessure van zijn oude paard mentaal ook iets met Edward heeft gedaan. Immers, uit eigen ervaring weet ik dat je je enorm kunt hechten aan een paard waarmee je werkt. En zeker als je zoveel “vlieguren” hebt gemaakt als Edward en Totilas samen. Was er daardoor niet zoveel spanning bij Edward dat Undercover (die tijdens de wedstrijd van de pure stress op zijn tong beet en daardoor bloedde uit zijn mond) ook daardoor aangestoken werd? Ik heb het nog niet ergens gelezen, maar ik kan me voorstellen dat de druk daardoor nog hoger was. Sport bestaat immer voor 80 procent uit het mentale stuk.

Hoe het ook zij, het EK in Aken heeft niet opgeleverd wat ervan verwacht werd. En zelfs de terugkeer van Anky van Grunsven (niet in het dressuur, maar bij deining (western)) heeft dat beeld niet positief bijgesteld.

P.s. Wat de prachtige zwarte hengst Totilas betreft: die lijkt niet meer  terug te keren in de sport, zie dit bericht. Voor het paard en de huidige berijder lijkt me dat gezien de gebeurtenissen in Aken beter. De vraag is of er ooit nog met objectieve ogen naar dit geweldige paard gekeken kan worden.