Ik heb niet zoveel met geld (hoewel het ontzettend prettig is om er genoeg van te hebben). En ik vind de opmerking ‘ik wil mijn belastinggeld terug’ doorgaans ook grote onzin. Maar nu maak ik me eens een keertje druk over wat er op de publieke omroepen (ja, die omroepen waar inderdaad onze belastingscentjes naar toegaan) is gebeurd. Olaf Koens, oud-correspondent in Rusland, gaf een interview aan De Wereld Draait Door. So far so good, maar nu is exact datzelfde interview overgedaan in Lubach op Zondag. Belachelijk.

Natuurlijk, ik stoor me er ook weleens aan dat ik op verschillende zenders en in verschillende kranten soms dezelfde verhalen lees met dezelfde geïnterviewden. Bijna dezelfde overigens, want vaak stelt een andere journalist voor een andere omroep of een andere krant net even andere vragen. Maar in dit geval ging het om een nagedaan interview. Kijk naar de beelden en je ziet zelf ook hoe onnatuurlijk het Koens afgaat.

Ik vind het niet grappig. Ik vind het niet satirisch. Ik vind het gewoon verspilde zendtijd. Als je je als presentator of als omroep ergens aan stoort, ga je daar je publiek niet mee lastig vallen. Dat los je intern op. In De Volkskrant stond een matige verklaring over het gebeurde.  De kijker heeft recht op authentieke verhalen die op een integere manier tot stand gekomen zijn. Als Lubach niet iets creatievers kan bedenken om zijn punt te maken, dan wil ik graag mijn belastinggeld terug.