Herfst, vallende bladeren. Een tijd waarin depressieve gevoelens makkelijker aan de oppervlakte komen dan in op een mooize zomerdag. Soms kan een zware depressie ertoe leiden dat iemand het niet meer ziet zitten om door te leven. Maar is er dan sprake van zelfmoord of zelfdoding?

Het laatste, zegt Nancy van Dijck. Haar schoonzus benam zich tien jaar van het leven. Sindsdien schrijnt het woord zelfmoord bij haar. Wat een moord is iets gruwelijks, iets strafbaars. ,,Bij moord denk je aan gewelddadigheid. Moord wordt je aangedaan. Bij moord beroof je iemand anders van het leven. Iemand wordt beschuldigd van moord. Moord klinkt hard en cru. Bij het horen van het woord moord, lopen je de rillingen over het lijf”, schrijft ze aan alle redacties van Nederlandse kranten en ook aan de journalistiek opleidingen. Ze is een lobby gestart om het woord zelfmoord uit de media te weren.

,,Zelfdoding klinkt zachter”, legt ze in een brief uit. ,,Zelfdoding is de wanhoop voorbij. Iemand die zo ver in psychische nood verkeert en een einde aan zijn of haar lijden maakt kun je eenvoudigweg niet van moord beschuldigen. Een depressie is een ziekte. Iemand die overlijdt aan een andere ziekte beschuldig je ook niet van moord, dus waarom zou je mensen die overlijden als gevolg van hun psychische ziekte wel van moord beschuldigen?”

,,Ik wil er sterk voor pleiten dat het woord zelfmoord in de ban wordt gedaan en wordt vervangen door woorden als zelfdoding, zelf uit het leven stappen, zelf het leven beëindigen, suïcide. Soms kom je de term “zich van het leven beroofd” nog tegen. Deze laatste term en het woord zelfmoord doen mij, als nabestaande pijn. Ook is het pijnlijk om te horen dat iemand zich voor de trein heeft “gegooid”.”

Van Dijck heeft een punt. Haar hartenkreet vindt gehoor bij mij. We schrijven bij de krant eigenlijk nooit over zelfdodingen. Als het treinverkeer stilgelegen heeft, omdat iemand uit het leven is gestapt, schrijven we daar niet over. Tenzij veel mensen het gezien hebben of er op een andere manier veel maatschappelijke onrust door is ontstaan.

Wel zat ik nog te denken dat je misschien wel een verschil moet maken als iemand moedwillig anderen de dood injaagt met zijn zelfgekozen dood. Dat noem ik namelijk moord. En daar hoort zelfmoord bij.  Van Dijck is het daarin met mij eens. ,,Alleen in het geval van een (terroristische) aanslag is in mijn ogen het woord zelfmoord op zijn plaats”, schrijft ze. Ik neem haar pleidooi over. En binnenkort zal ik het daar ook eens met de journalistiek studenten over hebben.