Laat ik meteen maar met de deur in huis vallen. Ik heb niet zoveel met eenden. Ik vind ze log en kleurloos. Maar met Donald Duck voelde ik al wel een band, want iedere week wordt er bij ons thuis gegrinnikt om al zijn doldwaze avonturen. Vandaag is die band versterkt. Want oom Donald en buurman Bolderbast blijken dezelfde missie te hebben als ik: woorden voor de vergetelheid behoeden. Daarom komt de ouwe trouw woerd met een speciaal taalnummer compleet met nationaal ‘ducktee’ , vergeetwoorden en het woord van het jaar.

De ‘hoofdreduckteur’ bracht het nieuws zelf in een artikel in Trouw  naar buiten.
Zelf schrijf ik al een aantal jaren de rubriek #retrowoord (in Duckstadse termen: vergeetwoord) in de krant. Heel wat woorden die in de verkiezing “leukste woord uit Duckstad” staan, heb ik de afgelopen jaren in die rubriek behandeld: stoethaspel, schobbejak, bosschages, schorriemorrie, bakkeleien. Ik ben benieuwd naar het woord dat bij de verkiezing van het Duckstadse woord van het jaar gaat winnen. Wat mij betreft is #Ducktaal minder dan ooit dekselse lariekoek!