Ho, ho,ho! Op bezoek bij de kerstman

Ik ben opgegroeid met Sinterklaas. De kerstman was bij ons thuis totaal niet in beeld. We hadden immers op vijf december al pakjesavond gevierd en met Kerst nog wat krijgen vonden mijn ouders dikke onzin. Bovendien haalde de kerstman de essentie van Kerst onderuit, zo was de gedachte.

 

Ook in mijn gezin vieren we nog altijd de goedheiligman. Zijn broer van de Noordpool is bij ons buiten beeld. Maar als je in Finland bent, kun je eigenlijk niet om de goede man heen. In de zomer is hij afgezakt van de Noordpool naar het kerstmandorp nabij Rovaniemi (en ook ’s winters is de man-op-leeftijd daar niet meer weg te slaan).

 

Het kerstmandorp op de Poolcirkel is volgens de overlevering ontstaan doordat houthakkers in de winter niets te doen hadden en brieven gingen terugsturen aan alle kinderen en volwassenen die de kerstman een brief hadden gestuurd. Inmiddels zijn daar 18 miljoen brieven aangekomen uit 199 verschillende landen. De top drie van de herkomst van de brieven was tijdens kerstmis 2016: 1. China, 2. Polen en 3. Italië. Alle dagen van het jaar kun je in het ‘postkantoor’ van het kerstmandorp brieven en kaarten versturen die de ‘kerstman’ rond kerst gaat opsturen.

 

Bijzonder is ook dat de kerstman in zijn gezellige kerstkantoor audiëntie houdt. Je hoeft voor ‘Santa Claus Village’ geen toegangsprijs te betalen en ook een bezoek aan de broer van Sinterklaas kost niets. We gingen als gezin het kantoortje binnen. En wie schetste onze verbazing dat de grote weldoener zelfs Nederlands blijkt te spreken! We wisselden wat beleefdheden uit over onze reis. Er werd een fotosessie bij de kerstman gedaan (geen koopverplichting) en toen was het tijd om afscheid te nemen. De jongens gaven een highfive en de kerstman brulde ons ‘doei’ na.

 

‘Hij heeft geeneens gevraagd wat ik voor Kerst wil hebben’, constateerde onze jongste na afloop. Wij begrepen wel waarom: in het kerstmandorp kun je enorm veel kerstkitsch en andere dingen kopen (onder meer winkels van Finse merken, die niets met kerst te maken hebben). Daar drijft het hele concept op. Dus weggeven is er niet bij…

 

Na wat souvenirtjes te hebben gekocht, verlieten we onder de klanken van ‘Gloria in excelsis deo’ het dorp. En nu maar wachten of de kerstman deze kerst wel naar ons toekomt, zoals hij heeft beloofd.

Plaats een reactie